Είναι το ακρωτήριο της Επανομής με το φάρο που στήθηκε το 1865. Υπήρχε φαροφύλακας που έμενε στο ερειπωμένο πλέον φαροφυλακείο. Το 1935, το μέχρι τότε φωτιστικό φανάρι αντικαταστάθηκε με αυτόματο φάρο.
Αναφορές για την περιοχή υπάρχουν σ’ έναν Πορτολάνο του 1959 που την ονομάζουν «πούντα του Φαναρίου» δηλ μύτη. Ωσστόσο, σίγουρα αναφέρεται από το 1756 σε χάρτη των παραλίων της Ελλάδας και του Αιγαίου ως Phare de Panomi.
Δήμος Θερμαϊκού :
Ο ναός της Κοιμήσεως Θεοτόκου είναι δισυπόστατος, αφιερωμένος συγχρόνως στην Παναγία και στον Άγιο Δημήτριο. Αυτό προκύπτει από την ύπαρξη και δεύτερης Αγίας Τράπεζας στο Ιερό, αλλά και από το ότι στη γιορτή του Αγίου Δημητρίου, γινόταν μονοκκλησία στο ναό της «Παναγίας».
Η ανέγερση του Ι.Ν. χρονολογείται το 1865 και ανήκει στον τύπο της τρίκλιτης βασιλικής. Σε γενικές γραμμές αντιγράφει τον Ι.Ν. του Αγίου Γεωργίου που ήταν προγενέστερος.
Η σοβαρότερη επέμβαση στο Ναό έγινε μετά το σεισμό του 1978 και αλλοιώθηκε ολοκληρωτικά η εξωτερική μορφή ενός από τα πιο αξιόλογα μεταβυζαντινά μνημεία του τόπου.
Οι κατά καιρού ιερείς που υπηρέτησαν στο Ναό, από το 1905 ως σήμερα, είναι οι εξής :
Αντώνιος Τυμπάνης, Εμμανουήλ Παπαγεωργίου, Αντώνιος Παπανικολάου, Γρηγόριος Τσακνάκης, Γεώργιος Οικονομίδης, Ιωάννης Βακούλας, Σπυρίδων Ιωάννου, Αθανάσιος Κατζιγκάς, Μιχαήλ Βλέτσης, Νικόλαος Πίσπας, Βασίλειος Καραβασίλης και Γεώργιος Κατζιγκάς.
Ακολουθούν φωτογραφίες σχετικές με τον Ι.Ν. Κοιμήσεως Θεοτόκου…
Το βιβλίο του πρωτοπρεσβύτερου Αθανασίου Κατζιγκά, "Η ΕΝΟΡΙΑ ΜΑΣ", που εκδόθηκε με μεγάλη επιμέλεια και επιμονή του ίδιου, περιέχει πάρα πολλά στοιχεία για το ναό και γενικότερα για την ενορία της ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ.
Ξύλινη φορητή εικόνα του 1865.
Το Εκκλησιαστικό Κέντρο (250 τμ), θεμελιώθηκε στις 3 Απριλίου του 1966 και τελείωσε σε δυο χρόνια
Η Ωραία Πύλη του ναού.
Ο Άμβωνας.
Ο Ναός στην αρχική του μορφή.
