"Γεννήθηκα τον περασμένο αιώνα πριν 52 χρόνια, στην Επανομή. Ενορία Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Νηπιαγωγείο, σφεντόνα στο λαιμό κι η μάνα μου Τασώ γέμιζε το τσίγκινο κατσαρόλι με πρσφάι. Το πήγαινα στ' αδέρφια μου, Νίκο και Βασίλη που δούλευαν στην πατόζα. Παπαμόλα - Μπαγάτι..... κόσκινο οι ελπίδες.
Στα πέτρινα πηγάδια οι μέλισσες δε μετρούσαν τα λόγια τους, χωρούσε ο δυόσμος και οι στάλες της βροχής δεν απορούσαν.
Τον μπαρμπαποστόλη τον βρήκαμε νεκρό κάτω από μια γκορτσιά, στα Τοπτσίδικα. Τον βάρεσε ατσροπελέκι. Είχε κρυφτεί ο ήλιος. Το γαϊδούρι του φορτωμένο με βαμβάκι, έβοσκε δ'ιπλα αμέριμνο. Καβάλα στ' άλογο, τον Κίτσο, μπροστά εγώ, πίσω ο πατέρας μου κι ανάμεσά μας ένα καρβουνιασμένο πτώμα. O ήχος της καμπάνας μοίραζε τη λύπη πόρτα πόρτα.
Την άλλη μέρα, δευτέρα δημοτικού, η κυρία Ματθίλδη με την άδεια ξύλινη κασετίνα μου μάτωσε το κεφάλι. Δεν ήξερα τα δώδεκα παιδιά του Ιακώβ. Πώς να την πείσει κανείς ότι τη νύχτα θεμελιώσαμε τον Παρθενώνα.
Σπουδές έκανα κοντά στον πατέρα μου, το Γραμμένο. Γέμιζε το κάρρο με άχυρα, φρέσκα. Σαββατοκύριακο και χώμα να π'εφτουν τ' αστέρια.
Μετά κέρδισα το λαχείο... το Γραμμένο και την Ιωάννα".
φωτογραφίες ...
Τον μπαρμπαποστόλη τον βρήκαμε νεκρό κάτω από μια γκορτσιά, στα Τοπτσίδικα. Τον βάρεσε ατσροπελέκι. Είχε κρυφτεί ο ήλιος. Το γαϊδούρι του φορτωμένο με βαμβάκι, έβοσκε δ'ιπλα αμέριμνο. Καβάλα στ' άλογο, τον Κίτσο, μπροστά εγώ, πίσω ο πατέρας μου κι ανάμεσά μας ένα καρβουνιασμένο πτώμα. O ήχος της καμπάνας μοίραζε τη λύπη πόρτα πόρτα.
Την άλλη μέρα, δευτέρα δημοτικού, η κυρία Ματθίλδη με την άδεια ξύλινη κασετίνα μου μάτωσε το κεφάλι. Δεν ήξερα τα δώδεκα παιδιά του Ιακώβ. Πώς να την πείσει κανείς ότι τη νύχτα θεμελιώσαμε τον Παρθενώνα.
Σπουδές έκανα κοντά στον πατέρα μου, το Γραμμένο. Γέμιζε το κάρρο με άχυρα, φρέσκα. Σαββατοκύριακο και χώμα να π'εφτουν τ' αστέρια.
Μετά κέρδισα το λαχείο... το Γραμμένο και την Ιωάννα".
«Η ζωγραφική του Κώστα Καράνου καταγράφει τις ηθικές, φιλοσοφικές, συγκινησιακές και πολλές φορές βιωματικές σχέσεις του καλλιτέχνη με την αδυσώπητη πραγματικότητα, ενώ η εικαστική του αντίληψη, μορφοποιούμενη μέσα από την ακρίβεια και την πειθαρχία του σχεδίου, τη μελετημένη και στατική σύνθεση, την τεχνική αρτιότητα και τη χρωματική ευαισθησία, πείθει για την εκφραστική δύναμη και την αλήθεια των διατυπώσεών του».
Ιωάννης Τσούτσας : επιμελητής Πινακοθήκης Εταιρίας Μακεδονικών Σπουδών
φωτογραφίες ...
