Οι ασπρόμαυρες ιστορίες θυμούνται σήμερα έναν από τους βασικότερους συντελεστές της μεγάλης ομάδας του 70 , που στο διάβα της σάρωνε αντιπάλους και στο πέρασμα της έτρεμε όλη η γη…
Η μορφή που θα προσπαθήσουμε να φωτίσουμε, είναι ο μεγάλος Σταύρος Σαράφης, ο "καίσαρας" του ΠΑΟΚ αλλά και του ελληνικού ποδοσφαίρου γενικότερα. Ένα από τα ιερά εκείνα τέρατα που ανέβασαν τον ΠΑΟΚ στον Όλυμπο της αθλητικής ιστορίας. Ένας παίκτης πραγματικό σύμβολο, που το όνομά του τραγουδήθηκε και έγινε σύνθημα στα χείλη μας όσο λίγα στην ιστορία του συλλόγου…
Σαν ποδοσφαιριστής αποτελούσε μαζί με τον Γιώργο Κούδα ένα δίδυμο υψηλής ποδοσφαιρικής ποιότητας στο χώρο του κέντρου. Τα ονόματα των δύο, είχαν καθιερωθεί στη συνείδηση της φίλαθλης Ελλάδας σαν κάτι αδιαίρετο. Συνειρμικά στο μυαλό του καθενός μας μετά τη λέξη Κούδας , ακολουθούσε η λέξη Σαράφης και το αντίστροφο... Ήταν αναμφισβήτητα από τα βασικότατα στελέχη του μεγάλου ΠΑΟΚ της δεκαετίας του 1970 και διακρινόταν για τη μαχητικότητά του, το ασίγαστο πάθος του, το πεντακάθαρο και χωρίς σκοπιμότητες παιχνίδι του, αλλά και τα γκολ που πετύχαινε με κεφαλιές – ψαράκι (και όχι μόνο) .
Καταμετρώντας τα χρόνια που βρίσκεται κοντά στον ΠΑΟΚ - ο Καίσαρας - εντυπωσιάζεσαι από αυτό που θα προκύψει. Ούτε λίγο ούτε πολύ έφτασαν τον αριθμό 42. Το 1967 λοιπόν ο Σταύρος Σαράφης πέρασε για πρώτη φορά το κατώφλι της Τούμπας σε ηλικία μόλις 17 ετών και στα 42 χρόνια που ακολούθησαν, μόνο για κάποια μικρά διαστήματα, βρέθηκε μακριά από το σύλλογο που τον ανέδειξε . Αν ρίξουμε μια πιο προσεκτική ματιά σε αυτά τα 42 χρόνια θα δούμε ότι τα 14 χρόνια έπαιξε ποδόσφαιρο στον ΠΑΟΚ και τα υπόλοιπα συνεργάστηκε και συνεργάζεται με την ομάδα σε διάφορα πόστα.
Ήταν καλοκαίρι του 1967 όταν η τότε διοίκηση του ΠΑΟΚ καταφέρνει να πάρει από την Επανομή και να φέρει στην Τούμπα ένα παικταρά που έγραψε με χρυσά γράμματα το όνομά του στην ιστορία της ομάδας. Και λέμε καταφέρνει γιατί κυριολεκτικά περί κατορθώματος επρόκειτο, σύμφωνα με όσα στοιχεία κατάφερα να συγκεντρώσω από την ειδησεογραφία της εποχής εκείνης .
Και να τι εννοώ: Το φλερτ του ΠΑΟΚ με τον Σαράφη ξεκίνησε το 1965. Η Επανομή εκείνη τα χρόνια είχε πολλούς οπαδούς του άρη και κάποιοι από αυτούς ήταν και στη διοίκηση!!! Έτσι όταν το καλοκαίρι του 1966, τελευταία μέρα των μεταγραφών , αντιπροσωπεία του ΠΑΟΚ είχε πάει στην Επανομή για να κλείσει τον παίκτη , η διοίκησή της προσπαθούσε να κερδίσει χρόνο γιατί είχε πέσει σύρμα ότι θα έφτανε παράγοντας του άρη με πολλά χρήματα για να τον πάρει για λογαριασμό του παπαναστασιακού.
Πράγματι λίγο πριν εκπνεύσει η προθεσμία εκείνης της μεταγραφικής περιόδου, εμφανίστηκε παράγοντας του άρη με μια τσάντα γεμάτη «χαρτονομίσματα». Οι συζητήσεις άρχισαν αλλά δεν κατέληγαν σε συμφωνία. Έτσι μόλις πέρασαν τα μεσάνυχτα ο παράγοντας του άρη ξεκαθάρισε στους Επανομίτες ότι η μεταγραφή δεν μπορούσε να γίνει μιας και είχε τελειώσει η περίοδος. Ο άρης πέτυχε να εμποδίσει τη μεταγραφή , μπλοφάροντας μιας και η τσάντα εκτός από λίγα χρήματα είχε κυρίως κομμένες εφημερίδες !!!
Πίστευαν οι "αγαπητοί " συμπολίτες ότι το επόμενο καλοκαίρι θα συγκέντρωναν το ποσό που απαιτούνταν και ο Σαράφης θα πρόβαρε τα κίτρινα. Ο Σταύρος αντέδρασε στην κοροϊδία που είδε να διεδραματίζεται μπροστά στα μάτια του και αποφάσισε ο ίδιος να πάει στον ΠΑΟΚ το καλοκαίρι του 1967. Τη φανέλα με το «8» τη φορούσε μέχρι τις 7 Ιουνίου του 1981 (κάποιες φορές τον θυμάμαι να φοράει και το 9). Εκείνη τη μέρα έκλεισε η ένδοξη, με όλη τη σημασία της λέξης καριέρα του στην Αθήνα, στο Περιστέρι .
Κάνοντας έναν απολογισμό της 14χρονης διαδρομής του στα γήπεδα βλέπουμε ότι ο "Καίσαρας" αγωνίστηκε σε 358 παιχνίδια για το πρωτάθλημα, και πέτυχε 136 γκολ (πρώτος σκόρερ στην ιστορία του συλλόγου με 3 τέρματα περισσότερα από τον Κούδα). Επίσης έπαιξε σε 54 ματς κυπέλλου στα οποία σκόραρε 26 φορές, ενώ στα 21 ευρωπαϊκά ματς είδε την μπάλα να αναπαύεται στα αντίπαλα δίκτυα 8 φορές (και εκεί είναι πρώτος σκόρερ του ΠΑΟΚ με δεύτερο τον Γιασεμάκη). Τέλος με τη φανέλα της εθνικής είχε συνολικά 32 εμφανίσεις και πέτυχε 7 γκολ.
Ήταν πρώτος σκόρερ της ομάδας την περίοδο 1969 - 1970 με 17 γκολ, την περίοδο 1972 - 1973 όταν σημείωσε 19 γκολ και στο πρωτάθλημα 1974 - 1975 που έστειλε την μπάλα 15 φορές στα δίκτυα.
Στα χρόνια που ακολούθησαν, μετά το τέλος της ποδοσφαιρικής του καριέρας, παρέμεινε κοντά στον ΠΑΟΚ και από το 1986, διατέλεσε 6 φορές υπηρεσιακός προπονητής , αρκετές φορές βοηθός προπονητή (Χάαν, Μπλαχίν, Μπένκτσον, Πέτροβιτς, Αλέφαντου, Πέτροβιτς κ.α.), μάνατζερ της ομάδας, γενικός αρχηγός, σκάουτερ, υπεύθυνος των τμημάτων υποδομής, ενώ τελευταία ασχολήθηκε με τη δεύτερη ομάδα και είχε την ευθύνη της ομάδας κάτω των 18 ετών.
Όταν τον τίμησε ο Σύνδεσμος φίλων ΠΑΟΚ Επανομής , που φέρει και το όνομά του, ο "Καίσαρας" είχε πει μεταξύ των άλλων: "Είναι μεγάλη μου χαρά, να ανήκω στην οικογένεια του ΠΑΟΚ Τα πόστα δεν έχουν σημασία. Ο ΠΑΟΚ είναι όλη μου η ζωή. Όταν σε τιμούν παιδιά, τα οποία δεν σε έχουν προλάβει καν σαν ποδοσφαιριστή, είναι μεγάλη τιμή. Η αγάπη του κόσμου είναι κάτι μοναδικό. Κάτι τέτοιες στιγμές, αισθάνομαι περισσότερο δικαιωμένος από την επιλογή μου, να μη φορέσω άλλη φανέλα στη ζωή μου, εκτός από την ασπρόμαυρη".
Ο Σαράφης, αγωνίστηκε μόνο στον ΠΑΟΚ και το 1981, όταν αποχώρησε από την Τούμπα σταμάτησε και το ποδόσφαιρο. "Εκείνο το καλοκαίρι τον πλησίασε ο Βουλινός σαν πρόεδρος τότε του Μακεδονικού. Ο Μακεδονικός μόλις είχε ανέβει στην Α' εθνική. Μου έστειλε μέσα σε μία τσάντα τρία εκατομμύρια και είχε έτοιμη τη βίζα, να πάω για προετοιμασία στη Ρουμανία. Η απάντηση ήταν ότι αν ήθελα να παίξω ποδόσφαιρο, θα έμενα στον ΠΑΟΚ"
Ο Σαράφης είχε κι άλλες ευκαιρίες να βγάλει χρήματα που θα του έφταναν για μια ζωή, αλλά τις "κλότσησε". Το 1976 όταν έκλεισε οκταετία στον ΠΑΟΚ και μπορούσε να φύγει, ο Μπάρλος του πρόσφερε πέντε εκατομμύρια για να πάει στην ΑΕΚ. "Με εκείνα τα χρήματα τότε, αγόραζες δύο πολυκατοικίες στην Τσιμισκή. Δε βαριέσαι... Έμεινα στον ΠΑΟΚ με ένα εκατομμύριο, που μου έδωσε ο Παντελάκης" εξηγεί και συμπληρώνει ότι δεν αισθάνεται αδικημένος. "Δεν έχω παράπονο. Στη ζωή δεν μετράνε μόνο τα λεφτά και με αυτά δε μπορείς να αγοράσεις τα πάντα. Είμαι πολύ ευχαριστημένος, με όλα αυτά, που πέρασα και περνώ στον ΠΑΟΚ και για το γεγονός ότι η πόρτα αυτής της ομάδας είναι ανοιχτή για μένα. Τα λεφτά κάποτε τελειώνουν. Η αγάπη του κόσμου είναι αυτή, που μένει". Αυτά τα τελευταία λόγια δείχνουν ότι ο μεγάλης παίκτης ήταν στα αλήθεια δεμένος άρρηκτα με την ομάδα , όχι μόνο με λόγια (όπως πολλοί άλλοι κατά καιρούς) αλλά και με έργα…
Η σχέση
του με τον σημερινό πρόεδρο της ΠΑΕ είναι εξαιρετική. Ο Ζαγοράκης ήταν ανέκαθεν το αγαπημένο του παιδί και η συμπάθεια είναι αμοιβαία. Όταν ο Ζαγοράκης ήρθε στον ΠΑΟΚ πριν 16 χρόνια, ήταν η εποχή που ο Σαράφης ανέλαβε υπηρεσιακός προπονητής και σ’ ένα από τα πρώτα του παιχνίδια με τη Δόξα Δράμας του έδωσε τη φανέλα με το 10, λέγοντάς του: "Είσαι μεγάλος παίκτης και οι μεγάλοι παίκτες αυτή τη φανέλα φοράνε". Ο δε Ζαγοράκης, όταν προ διετίας περίπου ανέλαβε τη διοίκηση της ΠΑΕ, ξεκαθάρισε μεταξύ σοβαρού και αστείου ότι όποιος πειράξει τον "Καίσαρα", θα έχει να κάνει μαζί του.
Μεγάλες στιγμές της καριέρας του
8 Οκτωβρίου 1967: Πρώτη παρουσία στην 11άδα του ΠΑΟΚ
19 Ιουλίου 1969 : Ντεμπούτο με την εθνική στο ματς Αυστραλία – Ελλάδα 1-0
5 Ιουλίου 1972: Σηκώνει το πρώτο κύπελλο Ελλάδος με τον ΠΑΟΚ
14 Φεβρουαρίου 1974: Σημειώνει το γκολ του ΠΑΟΚ στο ιστορικο φιλικό εναντίον του μεγάλου Άγιαξ
20 Μαρτίου 1974: Με δύο κεφαλιές σκοράρει εναντίον της Μίλαν ισάριθμες φορές
16 Ιουνίου 1974: Σηκώνει το δεύτερο κύπελλο Ελλάδος με τον ΠΑΟΚ
Καλοκαίρι 1976 : Πρωταθλητής Ελλάδος
7 Ιουνίου 1981: Τελευταίο παιχνίδι με τη ασπρόμαυρη φανέλα στην Αθήνα με αντίπαλο το Περιστέρι
26 Αυγούστου 1981: Αποχαιρετιστήριο παιχνίδι για τον Καίσαρα στην Τούμπα ΠΑΟΚ – Εθνική Ελλάδος παρουσία λίγου σχετικά κόσμου (12.000 περίπου από όσο θυμάμαι)
Όσα χρόνια παρακολουθώ ποδόσφαιρο, όχι μόνο το ελληνικό πρωτάθλημα αλλά και το παγκόσμιο γενικότερα δεν είδα άλλον παίκτη να έχει τέτοια εκτελεστική ικανότητα με το κεφάλι . Τα «ψαράκια» του "Καίσαρα " ήταν κάτι μοναδικό, κάτι που όσοι τα είδαμε δεν θα τα ξεχάσουμε εύκολα. Οριζοντιωνόταν σε χαμηλό ύψος και στην κυριολεξία κάρφωνε την μπάλα στα δίκτυα του εμβρόντητου – εκάστοτε - γκολκήπερ. Μεταξύ των άλλων, θυμάμαι ένα παιχνίδι με τη φανέλα της Εθνικής στο Καραϊσκάκη, που είχε σκοράρει με τέτοιο τρόπο και είχε αφήσει τους πάντες άφωνους. Η φάση αυτή, προβαλλόταν για μεγάλο διάστημα στο βίντεο έναρξης αθλητικής εκπομπής της εποχής... Για αυτό το χάρισμά του, πήρε και το προσωνύμιο "Καίσαρας", που τον συνοδεύει στην υπόλοιπη ζωή του…
paokmania.gr
